Var yemez Taşkale
Karamanlı yazar Nevdet Ortaoğurlu'nun kaleminden dökülen “Var Yemez Taşkale” başlıklı yazı sizlerle…
Turizm, eski Mısır’da MÖ 3000 yıllarında, aşağı Mısır’da Menfis çevresinde yer alan piramitlerin zenginler tarafından ziyaret edilmesiyle başlamıştır.
Turizm bir refah ve gelişme ortamı sağlamaktadır. Turistin gittiği yerlerde harcama yapması ile ekonomide bir harcama akımı olmakta ve ekonomi canlanmaktadır.
Turizm; dinlenmek, eğlenmek, görmek ve tanımaktır. Turizm çekicilik, etkinlikler ve imajdır. Turizm, yerel ekonomiyi canlandırarak istihdam sağlar.
Karaman’da turizm akla geldiğinde ilk sırada Taşkale ve Karadağ gelmektedir.
Turizmin amaçlarını yukarıda sıraladım ama Karaman bu amaç ve hedeflerin neresinde?
Bu yazının konusu, Karaman turizminin ilk sırasında yer alan Taşkale. Google’da “Karaman’da gezilecek yerler” yaz, karşına ilk sırada Taşkale çıkar.
Google’da “Karaman’da tarih kültür” yaz, ilk sırada Taşkale çıkar.
Karaman’ın en kültürlü, okumuş köyü yazın, karşınıza yine Taşkale çıkar.
Atatürk’ün ata yurdu yazın, karşınıza Taşkale çıkar.
Bütün bunlar karşınıza çıkıyorsa neden Taşkale terk edilmiş ve yalnız bırakılmış bir köy olarak karşınıza çıkıyor?
Muhtar var, sorumluluğu var, yetkisi, teşkilatı yok!
Okulu var, öğretmeni yok!
Koyunu, kuzusu var, merası talan ediliyor!
Koyunu, kuzusu var, çobanı yok!
Suyu var, içmek için musluğu yok!
Gelen gideni var, “aç mısın?” diye soranı yok!
Kültürü, tarihi var, bunlara sahip çıkan yok!
Dünya Taşkale’yi tanıyor, Taşkaleli dünyaya ulaşamıyor çünkü ulaşmak için aracı yok!
Yaşlısı, hastası var, ambulansı yok!
Mermer ocakları var, yolu harap, merası talan!
Mermer ocakları var, yaban hayatı, endemik bitkiler yok!
Turisti var, turiste ikram edeceği çayı, kahvesi yok!
Havası, suyu var, solumaya, içmeye insanı yok!
Her gelen Taşkale’den bir şeyler kazanarak gidiyor ama Taşkale’nin kazandığı bir şey yok!
Taşkale’de her şey var, yiyecek ekmek yok!
Belediyelikleri düşürülerek mahalle olan yerleşim yerlerine muhtar olarak seçilen yerel yöneticilere büyük sorumluluk düşmektedir.
Yapacakları hizmetler ve performansları, sadece kendi mahallelerine değil, ülke insanlarının huzurlu yaşamasına, büyükşehirlerin rahat nefes almasına, nüfus yoğunluğunun azalmasına, trafik yükünün hafiflemesine, hava kirliliğinin düşmesine, ekonominin canlanmasına ve doğal çevrenin korunmasına katkı sağlar. Muhtarlara yapılacak mali destek ve teşkilatlanma desteği, ülkenin refahına katkı sunmaktadır.
Yapacakları girişimler sonucunda tarım alanlarında bilinçli bir şekilde ürün yetiştirilmesi sağlanarak verimlilik artabilir.
Genellikle köyler şehir merkezinden en az on ila elli kilometre uzaklıkta bulunmaktadır. Bu durumda acil bir durumda ulaşımdan kaynaklanan büyük hizmet aksamaları meydana gelmektedir.
Acil durumlarda muhtarın hizmetinde ambulans ve itfaiye aracı bulunmalıdır.
Bu nedenle muhtarlık müessesesinin yetkilerinin ve olanaklarının karar alma süreçlerinde güçlendirilmesi gerekmektedir.
Öncelikle, muhtarlığın hizmetinde sürekli olarak elektrik, sağlık, teknik alanlarda eleman bulundurulmalı.
Köylerin imar durumları ve gelir getirici konularla ilgili muhtarlara yetki verilmeli; idare ise sadece bunların takibini yapmalıdır.