Karaman'da şarbon tehdidi
Karaman merkeze bağlı Özdemir köyünde şarbon (antraks) hastalığına rastlandı. Karaman Tarım ve Orman İl müdürlüğünden yapılan açıklamada ise Tarım ve Orman Bakanlığı’nın temin ettiği aşılar ile aşılama çalışmalarının başladığı duyuruldu. Aşılama çalışmaları Karaman Tarım ve Orman Müdürlüğü Hayvan Sağlığı Şube Müdürlüğü personeli tarafından devam ediyor.
ŞARBON(ANTRAKS, ANTHRAX ) HASTALIĞI
Şarbon,ot yiyen hayvanlarda görülen bakteriyel bir enfeksiyon bir hastalığıdır, insanlarda görülme sıklığı çok düşüktür. İnsanlara bulaşması; hastalıklı hayvanlarla temas veya hayvansal ürünlerin yenmesi ile olur.
ŞARBON NASIL BULAŞIR?
Şarbon hastalığında insandan insana bulaşma yoktur. Ülkemizde görülen şarbon olguları genellikle tarımsal kökenlidir. Şarbon insanlara 3 şekilde bulaşmakta ve bulaşma şekline göre isimlendirilmektedir.
a) Hasta hayvanlara temas ile, bunların dokularına, bu hayvanların kirlenmiş olduğu yerlere ve malzemelere temas sonucunda bakterinin bütünlüğü bozulmuş deriden girmesiyle deri şarbonu;
b) Şarbon mikrobuyla bulaşmış gıdaların yenmesi ile, özelliklede şarbonlu hayvanların etlerinin yenmesiyle veya ihtimal dahilinde de olsa şarbon sporları bulaşmış suların içilmesiyle bağırsak şarbonu;
c) Şarbon sporlarıyla bulaşık tozların veya hayvan tüylerinde ve kıllarında bulunabilen sporların solunması sonucunda da akciğer şarbonu oluşmaktadır.
Şarbon hastalığının özelliklerinden biri de geç yapılan tedavinin sonuç vermemesidir. Tedavi edilmediğinde tüm türler ölümle sonuçlanabilir.
Tedavinin gerçekleşebilmesi için şarbon mikrobu ile temastan en geç birkaç saat sonra ilaçların alınması gerekmektedir, aksi takdirde tedavi için geç kalınabilir.
AŞISI VAR MIDIR?
Şarbona karşı en etkin korunma yöntemi aşılanmadır. Başlangıçta 15 günde bir 3 doz, devamında 6 ayda bir 3 doz, sonrasında yılda 1 doz şeklinde yapılır. Özellikle büyük ve küçük baş hayvan yetiştirenlerle çiflik işiyle uğraşanlar en önemli risk gruplarını oluşturdukları için bu kişilerin salgın zamanlarında, mutlaka aşılanması gerekir. Bu aşı şimdilik laboratuvar personeli, hayvan artıkları ile çalışan veya tehdit altında bulunan askeri personel için kullanılmaktadır. Hayvanlar için üretilmiş aşıda mevcuttur.
RİSK GRUPLARI
- Hayvancılıkla uğraşanlar (Tarımsal alanda ailenin bütün bireyleri hayvan bakımı ile yakından ilgilenmektedir. Bu nedenle hastalık, kadın-erkek, çocuk olmak üzere her cinsiyet ve her yaş grubunda görülebilir),
-Çobanlar,
-Kasaplar,
-Mezbaha işçileri,
-Dericilikle uğraşanlar,
-Veteriner hekimler,
-Hastalığın görüldüğü bölgelerde ölen hayvanların kesildiği veya yerleşim birimlerine yakın ölen hayvanların gömüldüğü yerlerde oynayan çocuklar.
KORUNMA
Şüpheli hayvan ölümleri yetkililere bildirilmelidir. Şarbonlu olduğundan şüphelenilen veya şarbondan ölen hayvanlar asla kesilmemeli ve yüzülmemelidir.
Şarbondan ölen hayvanlar mümkünse yakılarak imha edilmeli veya 2 metre derinliğinde çukurlar açılarak üzerine sönmemiş kireç dökülüp gömülmelidir. Kedi, köpek gibi hayvanların hayvan kadavralarını parçalamaması için gerekli önlemler alınmalıdır.
Hasta hayvanların bulundukları yerler ve taşındıkları nakil vasıtaları temizlenmeli ve dezenfekte edilmelidir.
Hasta hayvanların temas ettiği yem maddeleri, altıklar ve gübre gibi bulaşıcı materyaller yakılarak imha edilmelidir.
Hastalık şüphesiyle yetkili birimler tarafından konulan müşahede ve karantina süresi sona ermeden hayvanlar kesilmemeli ve etleri tüketilmemelidir.
Riskli bölgelerde , hayvanlar şarbona karşı aşılattırılmalıdır.
Bulaşma olasılığı olan ekipmanların düzenli temizliğinin sağlanması, işçilerin iş elbisesi kullanmaları ve el yıkama alışkanlığının yerleştirilmesi önemlidir.